Als Intern Begeleider doe ik best veel klassenbezoeken. Ik vind het heerlijk om te doen. Je ziet zoveel wanneer je een klas inloopt. Ik geniet ervan als ik kinderen zie leren, als ze verbaasd zijn of enthousiast als ze iets nieuws ontdekken. Als je veel rondloopt is het voor de kinderen heel ‘normaal’ dat je binnenkomt. Je krijgt een glimlach of ze zwaaien stiekem. Maar wanneer het onbekenden zijn of iemand die normaliter niet vaak binnenloopt, is het voor kinderen toch anders. Soms zie je bij de kinderen een bepaalde onrust. Wanneer ik weet dat iemand in mijn eigen groep komt kijken, bereid ik de kinderen voor. Ik zeg dan bijvoorbeeld: ‘De directeur komt vandaag kijken of ik mijn best wel doe’.”

“Ik schaamde me”

“De directeur heeft er niks aan als ik een toneelstukje opvoer. En het gebeurt altijd wel een keer dat je niet zo goed voorbereid bent. Ik weet nog dat ik een keer werd geobserveerd tijdens een les technisch lezen. Ik zeg altijd tegen de kinderen in mijn klas: ‘Als je een woord niet snapt, zeg het dan, want dan vertel ik wat het woord betekent.’ Je voelt hem al… Het meest onmogelijke woord kwam voorbij en ik wist niet wat het betekende. Ik heb toen maar Google geopend op het Digibord en het woord met de klas opgezocht. Stiekem schaamde ik me wel een beetje. De directeur vond het heel grappig. In het nagesprek kreeg ik terug dat hij vond dat ik het creatief had opgelost en dat hij het leuk vond dat ik me kwetsbaar durfde op te stellen naar mijn klas. Je mag het best toegeven als je iets niet weet.”

Voor de camera

Marjolein volgde een Master SEN, waarvoor ze zichzelf in lessen, oudergesprekken, kindgesprekken en gesprekken met collega’s filmde. In de assessments die daarop volgden, was altijd de vraag: ‘Kun je uitleggen wat je hier doet?’ ‘Waarom doe je datgene wat je doet?’ ‘Zou je het ook anders kunnen doen?’ “Best confronterend”, vertelt Marjolein. “Gelukkig waren er op film altijd wel leerlingen die even hun tong naar de camera gingen uitsteken. Maar waar het om gaat: de films en gesprekken geven je inzicht in je eigen leerkrachtgedrag en je ziet eens vanuit een ander oogpunt wat er in je klas gebeurt.”